Het lijkt erop dat de grijze meimaand volledig wordt gecompenseerd met een zonovergoten juni en daar proberen wij natuurlijk de vruchten van te plukken. Ook de afgelopen weekenden zijn we weer vanuit Brussel naar Kampen gereisd om elk zonnestraaltje mee te pikken en Saga nog beter te leren kennen. We hebben voor het eerst geankerd, gegennakerd en met de Aries windvaan gezeild!
De gennaker van mijn ouders werd op hun Dehler 35 CWS bijna niet gebruikt, dus mogen wij deze in bruikleen hebben. Omdat onze afmetingen van de tuigage niet zoveel verschilt met die van hun, hadden we goede hoop dat het geen probleem zou zijn om de gennaker op onze boot te varen en dat bleek inderdaad het geval. Van de afgelopen drie weekenden hebben we hem al twee keer aan de mast gehad. Het is toch wel handig om net even een knoopje erbij te varen als er maar weinig wind staat.
In hetzelfde weekend hebben we ook voor het eerst het anker uitgegooid in het Keteloog. Dit is een mooi beschut eiland in het Ketelmeer, waar veel vogels hun gezang laten horen. Omdat we geen centimeter bewogen hadden op het anker, hebben we het ankeren twee weekenden later nog eens uitgeprobeerd met wat meer wind onder Urk. ’s Nachts trok de wind nog wat aan en werden Lianne en ik opeens wakker vanwege een hard geluid. We stonden allebei om ongeveer 03:00 uur opeens naast ons bed om toch maar eens te kijken of we niet ergens tegenaan gedreven waren. Waarschijnlijk was het slechts het straktrekken van de ankerketting dat het luide kabaal tot gevolg had, want we lagen de volgende ochtend nog steeds netjes op dezelfde plek volgens de GPS.
Naast de rustige dagen, waar de gennaker een uitkomst was, hebben we ook wel veel wind gehad. Een mooie halfwindse koers met 14-20 knopen wind was een uitgelezen kans om eens wat ervaring op te doen met onze windvaan. Toen we eenmaal het blad van de Aries in het water hadden gekregen, was de vaan zo gemonteerd en de lijntjes zo bevestigd. We hadden maar een beetje tuning van de stand van de vaan nodig en we lagen netjes op koers. Geniaal werk, zo helemaal zonder stroom op koers blijven.
Verder hebben we Saga een weekje naar Enkhuizen gebracht voor controle van de mast en de verstaging bij TUNED Rigs & Ropes. We kregen te horen wat we ongeveer verwachtten: het is niet slecht, maar wel aan de oude kant. Nog maar even hard sparen, dan kunnen die mannen het voor ons in de winter helemaal in orde gaan maken.
Als je dan op weg vanuit Enkhuizen naar je winderige ankerplek voor Urk mag genieten van luchten zoals deze, dan wens je eigenlijk dat je dagen en nachten achter elkaar mag doorzeilen. Het blijft fascinerend dat we dat op onze planning hebben staan.
