En daar zitten we weer, nog steeds wachtend op een goede wind naar Engeland. Ondertussen zijn we een stukje Nederlandse kust afgevaren en in Scheveningen beland. En wat doe je in Scheveningen? Menig Westerhof zal dit antwoord wel weten, je gaat vis (vr)eten bij Simonis. Onder het genot van een harinkje, rode poon en sliptongetjes denken we nostalgisch terug aan een van onze eerste dates die we hier hebben gehad.
Na nog wat kleine voorbereidingen is de wind gedraaid en kunnen we in ieder geval een heel eind richting Engeland varen op de zeilen, dus besluiten we om te vertrekken. Volgens de planning zullen we ongeveer 40 uur onderweg zijn, dat betekent met onze planning: 2 nachten en 1,5 dag. Met een mooie zeilwind vertrekken we uit Scheveningen en de reis gaat voorspoedig. Op het moment dat we Hoek van Holland langsvaren (de vaarroute richting de Rotterdamse haven) is het vrij rustig met de grote schepen en zijn we er voorbij zonder problemen. We dachten dat we het drukste punt wel voorbij waren, maar niks bleek minder waar. Net toen mijn nachtshift begon werden we plotseling opgeroepen door pilot Maas, wat onze intenties waren en of we van plan waren deze koers door te varen. Wat bleek, de koers die we hadden uitgezet mocht niet. Blijkbaar gingen we dan tegen het vaarverkeer in, iets wat niet op onze verschillende kaarten stond aangegeven. We moesten met spoed naar het zuiden, het liefst met wat extra gas van de motor. Braaf als we zijn deden we dit direct, maar al snel bleek dat we onze route flink moesten aanpassen. Nadat Benno een nieuwe route had gemaakt, terwijl ik om windmolenparken heen voer, kon Benno eindelijk naar bed. Helaas voor hem wekte ik hem voordat ie goed en wel kon slapen, want ik moest een tankersnelweg oversteken. Op dat moment was het erg druk. We moesten rekening houden met 6 grote tankers, stuk voor stuk minstens 20x groter dan ons, maar gelukkig met wat gemanoeuvreer kwamen we er wel uit, waarna Benno rustig kon slapen.
Na mijn nachtshift was het Benno zijn beurt voor nieuwe ervaringen. Terwijl ik knock-out op de bank aan het slapen was werden we opgeroepen door de Nederlands Marine, of we even wat meer afstand konden houden van hun schip, aangezien ze met kanonnen aan het schieten waren (buiten het militaire oefen terrein zo’n 2 mijl verderop..), wat zowel te horen als te zien was. Aangezien we geen interesse hadden om als schietschijf te dienen werd voor de 2e keer de koers verlegd en helaas met de motor want de wind nam snel af. Zo hebben we onze laatste 16 uur helaas op de motor moeten varen, maar we werden wel beloond met een zon die onderging achter de Engelse krijtrotsen en hebben we zelfs 3 (waarschijnlijk) bruinvissen gespot die op een afstandje onze boot passeerde.
Al met al een drukke en leerrijke tocht waarbij we nu in Eastbourne liggen. Hier hebben we al kunnen genieten van de Engelse pubs en Benno’s 28ste verjaardag kunnen vieren met een goed stuk taart! Overmorgen zullen we (als de wind zo blijft natuurlijk..) verder richting het westen varen, zodat we een goede uitgangspositie hebben voor de lange tocht richting Spanje.
