De eerste mijlen

Na alle details te hebben afgehandeld (betaling & verzekering) en het ook goed te beseffen dat we nu een eigen boot hebben, konden we dan eindelijk met onze eigen boot gaan zeilen! Maar voordat we hieraan begonnen hebben we alles nog eens goed doorgenomen met de vorige eigenaren Max en Enneke van Vivre (a.k.a Saga) die ons nog even grote en kleine details over de boot hebben verteld. Na afscheid te hebben genomen van deze vriendelijke en behulpzame mensen hebben we de kurk laten poppen met Ben en Marja om dit heugelijke moment te vieren. En toen was het moment daar, we konden afvaren richting Stavoren. Met de wind in de rug, het grootzeil en de fok volledig uit, gleden we over het kalme IJsselmeer naar Stavoren. Nadat de zon in de haven achter de viskotters was verdwenen en wij ons dieselkacheltje hadden aangestoken, werden wij luidruchtig wakker geschud door onze magen, dus op naar de supermarkt! Nog voordat wij de haven hadden verlaten kwam er een heerlijke geur op ons af van gebakken vis. Zonder een woord te zeggen liepen we beiden onze neus achterna. Waarom koken als je Hollands trots vers kan afhalen! Na genoten te hebben van een harinkje (in België maatje genoemd), lekkerbekje en patatjes (oftewel frieten) zijn we al snel onze eigen loodskooi ingekropen om ons in slaap te laten wiegen door de wind en het water.

Na een warme kop thee en ontbijt zijn we de volgende ochtend weer vroeg vertrokken. Ondanks de kou hebben we geprobeerd zoveel mogelijk te zeilen door meerdere tonnen op het water te ronden en zo een mooi ommetje en trainingsrondje te maken, waarbij we konden oefenen met overstag en het zetten van de zeilen. Zo kwamen wij er gaande weg achter dat onze boot echt niet slecht zeilt voor het 8 ton zware, sterke stalen schip dat ze is!

Gespot in Stavoren door kennissen (?) van Max en Enneke

Na een prachtige dag op het water en met de zon aan de horizon was het tijd voor mij om weer richting Brussel te vertrekken. Wetend dat Benno al snel vergezeld zou worden door Henk-Jan om samen die week mooie tochten te maken…

2 antwoorden op “De eerste mijlen”

  1. Wat leuk om de verhalen te lezen.
    Zo fijn dat “onze Vivre” weer nieuwe avonturen beleeft met twee jonge enthousiaste eigenaren. Wij wensen jullie heel veel geluk en plezier toe aanboord van de Saga.

    Groet,
    Max en Enneke.

Laat een antwoord achter aan Max Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *